اول باید یه عذر خواهی بکنم از همه دوستانم بابت این چند وقتی که نبودم و وبلاگ آپدیت نشد.

این غزل رو از عمق احساس امیخته با افکار بغض آلودم تقدیم میکنم به شما

آدم عاصی پدر

مـــثل یک شـــعر فراموش شده غـــمگیــنم

پشــــت چشـمان دلم  مرگ غزل می بیـــنم



زنـدگی را به امــــید چه کســــــی باید کرد

نـــسل عاصـــی  پدرم  ، آدم مرگ آئــــینم

...

برای خواندن متن کامل شعر روی ادامه مطلب کلیک کنید

سلام.

این هم یه عکس دیگه تقدیم به شما دوستای عزیزم.راستی  شعر روش هم از خودمه.منتظر نظرهاتون هستم

چه دلتنگم...

سلام این عکس کار آخر خودمه

ممنون میشم که نظرتون رو بگید